Na 2,5 jaar alle voor en tegens tegen elkaar te hebben weggestreept, hebben we tijdens onze vakantie, in Italië, besloten dat we Saar willen laten dekken. De hoofdreden was dat we graag zelf nog een pup van Saar wilden hebben en de andere reden, ja, zo een lieve hond, dat gun je toch meer mensen.
We wilden natuurlijk wel weten of Saar gezond genoeg is om pups te krijgen. Gelukkig was dat allemaal in orde. En dan, niet geheel onbelangrijk, wie wordt de gelukkige om Saar te mogen dekken. Ook dat is nog een zoektocht, maar het is gelukt hoor. Siep moest het worden, hij voldoet aan al onze eisen, haha. Boeken aangeschaft, want jeetje wat komt er een hoop bij kijken. Nu wachten op de loopsheid van Saar…
15 oktober 2017, gaat de geschiedenis in als een warme dag. Na de tenniscompetitie hebben we dan ook besloten om de bbq aan te steken met de familie.
En ja hoor, net als de vorige keer op 22 januari 2017, zei opa Mees:” He, ik zie bloed!” Saar werd op 22 januari 2017 voor het eerst loops, bij opa en oma thuis. En dit keer was het dus weer opa Mees, die het als eerste zag. We waren stiekem al heel blij, maar omdat het 1 drupje was, toch nog maar even afwachten met juichen.
16 oktober 2017
Joepie! Ja hoor, geen twijfel over mogelijk, Saar is loops. Met vlinders in m’n buik de baasjes van Siep op de hoogte gebracht. Wat een spannend moment. Ondertussen heb ik mij al aardig ingelezen over hoe nu een dekking verloopt! Uhm, dat gekoppeld staan kont tegen kont, gedurende 5 minuten tot wel 45 minuten, heb ik even opgezocht! Daar had ik werkelijk nog nooit van gehoord. Ik heb er enorm om gelachen, ik dacht hoe kan dat nou kont tegen kont? Nou ik zou zeggen zoek op you tube een filmpje op van een dekking bij de hond en je bent op de hoogte!
17 oktober 2017
Afspraak gemaakt voor progesteron-test bij dierenkliniek Oudorp in Alkmaar. Saar is erg moe en vandaag ook een beetje misselijk.
18 oktober 2017
Lekker stukje hardlopen met Saar, zo gezellig altijd. In dit stuk van Spaarnwoude, kom je echt (bijna) nooit iemand tegen, dus kon ze nog even lekker los lopen. Maar ik heb continue voor, achter en opzij gekeken hoor (verwacht niet dat ze van omhoog komen) of er niet een reu aan kwam hollen.
21 oktober 2017
Saar is snel moe en ligt graag op de bank. Normaal gesproken ligt ze liever languit op de koele plavuizen.
23 oktober 2017, dag 9
Vandaag reden we voor het eerst naar de dierenkliniek Oudorp in Alkmaar. Waarom helemaal naar Alkmaar, hoor ik je denken? Omdat kliniek Oudorp als enige in de regio beschikt over een Immulite progesteron analyse apparaat. Dat is het apparaat waarmee echt betrouwbare progesterontests uit te voeren zijn. Uhm, nu denk je vast, progesterontest??? Een progesteron test is het bepalen van een bepaalde hormoonspiegel in het bloed bij de teef, mede aan de hand van deze uitslagen kun je het meest geschikte dekkingstijdstip bepalen.
Om 09.30 uur hadden we een afspraak voor de eerste progesteron test.
Het bloedprikken gaat makkelijk, Saar laat alles toe. De eerste keer werd er bloed geprikt uit haar hals. Ik vond het enorm spannend. De dierenarts heeft mij gerust gesteld en vertelde dat Saar er supergezond uitziet, mooi gespierd (vooral haar rugspier), goede conditie, de heupen prima voor het krijgen van pups, dus ik moest mij niet al te druk maken. De keren daarop werd er bloed afgenomen uit haar voorpoot, ook dat ging prima. De dierenartsen zijn al verliefd geworden op haar.
Rond 13.00 uur werd ik gebeld met de mededeling dat haar bloedwaarde nog veel te laag is, namelijk 0.472 (en we moeten uiteindelijk naar de 10)
26 okt. 2017, dag 12
Tweede afspraak in Alkmaar.
Nog steeds laag 0.7
27 oktober 2017
Wij dachten, NU, wordt het tijd voor een eigen facebookpagina! Doodlesaartje! Dan worden mijn persoonlijke vrienden namelijk niet steeds overladen met foto’s van Saar. Ja, je snapt het niet, maar niet iedereen zit daar op de wachten, haha.
Op Instagram wordt DoodleSaartje ook steeds beroemder! 
28 oktober 2017, dag 14
Om 12.00 uur hadden weer een afspraak in Alkmaar. Een paar uurtjes later kregen we bericht, haar bloedwaarde gaat in stijgende lijn, 1,9.
Ondertussen gaat het leven gewoon door en gaan we gezellig naar de “vissenwinkel”
en op verjaardagsvisite met broekje aan natuurlijk. Niemand zit te wachten op bloeddruppeltjes op het tapijt. Buurvrouw Monique, zeker niet! De visite vond het leuk staan hoor Saar!
29 oktober 2017
Vandaag alweer de laatste dag van de najaarscompetitie tennis. Natuurlijk gaat Saar, als trouwe supporter gewoon mee.
30 oktober 2017, dag 16
Heerlijk rondje gewandeld in Spaarnwoude. Nu maar wel aan de lijn, voor alle zekerheid.
Vanavond hadden we om 18.00 uur weer een afspraak in Alkmaar. Hup, hup weer in de auto en go. Spannend! Bloedwaarde is nu 6.08.
31 oktober 2017 , dag 17, gewicht 23,4 kilo.
HALLOWEEN!
Voor de laatste keer bloed geprikt: bloedwaarde 8.9! U moet Saar, vandaag nog laten dekken was het advies van de dierenarts. Whaaa, Siep we komen eraan hoor!
Dit is Siep, wat een kanjer hè?
John heeft paar uurtjes vrij genomen (hij moest toch echt op z’n werk zeggen, m’n hond moet gedekt worden, dus ik neem een paar uurtjes vrij, hahahaha, dat heeft hij nog lang moeten aanhoren). Om 16.15 uur zaten we in de auto zaten richting Harfsen. Drukste avondspits van dit jaar, pas om 18.55 uur waren we bij Siep. Ik was gewoon bloednerveus, als het allemaal maar goed gaat en Saar geen pijn heeft, als ze elkaar maar leuk vinden. Als Siep maar geen blaffende waakhond is, als, als, als, als……
Gelukkig heb ik mij druk gemaakt om niks. Siep is echt een schatje, een heerlijk rustige huishond, met zelfs een verleden als hulphond. Natuurlijk vond hij Saar gelijk leuk, dat werd rennen achter elkaar aan (voorspel). Vervolgens moest ik Saar vasthouden voor de dekking (gelukkig was ik daar op voorbereid). Waar ben ik aan begonnen, dacht ik nog even toen ik in de ogen keek van Saar. Gelukkig piepte ze maar heel kort. Ongeveer 15 minuten stonden Siep en Saar gekoppeld. Gekoppeld? (ook dat staat op you tube hoor, hihi)
Saar lag met haar hoofd op mijn schouder en Siep met zijn hoofd op de schouder van Jamie-Lee. Wat een aparte ervaring, heel aandoenlijk eigenlijk. Gelukkig had ik mezelf goed inlezen en kwam ik niet voor verrassingen te staan. Na de zakelijke afhandeling, zaten wij om 19.30 uur weer in de auto richting huis.
2 november 2017
Vanochtend vroeg al op weg naar de Achterhoek, voor de tweede dekking van Saar. Ja , inderdaad de dekking moet twee keer gebeuren voor alle zekerheid. Siep stond al in de tuin op Saar te wachten. Dit keer was er ook herkenning van de kant van Saar. De dekking verliep heel goed. Saar werd even fijn onder haar oor gelikt door Siep, haha. Nu hele 4 weken wachten en duimen dat de dekking gelukt is. En dat duurt lang, kan ik je vertellen.
5 november 2017
Last van hormoontjes Saar? Er gebeurd niet heel veel bijzonders met Saar, dus heb ik lekker tijd om mezelf in te lezen wat er allemaal kan gebeuren tijdens een bevalling, etc. En natuurlijk maak ik stripverhaaltjes. Zoals deze bijvoorbeeld, op de tekst van Andre Hazes, Voor mij geen slingers aan de wand…………..
6 november 2017
Ik hou nu eenmaal niet van stinkende hondjes, sorry Saar.
7 november 2017
Saar is een heerlijk nieuwsgierige en gezellig hond, waar ik ben, is Saar ook. Ze blijft ook keurig op de mat zitten als ik de voortuin aan het vegen ben.
8 november 2017
Yes! Certificaat speuren in the pocket! Echt ontzettend leuk om te doen, vooral zo mooi om te zien hoe fanatiek de honden bezig zijn en elke hond op zijn eigen manier speurt. De laatste les kregen de honden een moeilijke opdracht. Er verstopt iemand zich in de duinen, normaal gesproken speurt elke hond alleen (en volgt de rest). Nu moesten alle honden tegelijk gaan speuren en dan is de truc dat ze geconcentreerd blijven op het speuren! En dan, wie het eerste de verstopte persoon heeft gevonden, is de winnaar. Tja, de baasjes worden daar ook fanatiek van.
Bobbie (labradoodle en vriend van Saar) ging voorop, gevolgd door Saar. Bob was teveel afgeleid door Saar en ging naar plaats twee. Saar voorop, steeds omkijkend of de roedel nog wel volgt, gevolgd door Bobbie, als derde Fay (hond uit Spanje), die speurt op haar eigen tempo en niet let op de rest en als laatste Nala (Duitse herdershond), die liever de achterhoede dekt. Gaaf om te zien. En jaaaaaa, Saar de winnaar! Ik glom van trots.
We zijn 2 jaar geleden begonnen met puppytraining, gevolgd door pubertraining, gehoorzaamheidstraining, dogdance/Canine freestyle, combitraining met Treibbal, Hoopers, agility, balance en nu dan een echt speurcertificaat! (we nemen niet echt roze champagne hoor, is niet goed voor de puppy’s).
11 november 2017
Sint maarten, sint maarten, doodles hebben staarten………..
12 november 2017
Saar heeft niet zo’n zin om met andere honden te spelen (ze loopt er met een grote boog omheen, hormoontjes?). Gelukkig offeren de baasjes zich graag op!
14 november 2017
Rondje gelopen bij kinderboerderij Zorgvrij.
15 november 2017
Saar was altijd al aanhankelijk, maar nu nog meer.
16 november 2017
We moeten aaien en aaien en vooral blijven aaien.
18 november 2017
Sinterklaas is in het land, met wel een heel leuk Pietje.
20 november 2017
Vandaag dachten we gaan even naar de kerstmarkt in De Boet. Komen we daar aan, zie ik een bord “verboden voor honden”. Ik kijk werkelijk altijd voor ik ergens naar toe ga of er wel honden naar binnen mogen, dit keer dus niet….. Toch maar even gaan vragen of het toch niet mag. Ja hoor mevrouw de hond mag naar binnen, maar moet wel in het winkelwagentje! Whaaaa, dat was hilarisch natuurlijk, zo een grote hond in het karretje. Gebrek aan aandacht hadden we zeker niet. Er kwam zelf een man naar ons toe met zijn moeder, die in de rolstoel zat, met de vraag:” Mag mijn moeder alsjeblieft even de hond aaien? Ik dacht, leuk even met m’n moeder naar de kerstmarkt te gaan, maar ze wil alleen heel graag even de hond aaien”.
Vanaf 21 november 2017 had Saar geen trek meer in haar brokken en ontstond er een “dentastickfetisj”. Puppybrokken vond ze wel lekker, dus dan maar puppybrokken. Verder is ze heerlijk aanhankelijk en superlief.
22 november 2017
Nou wij hebben toch wel sterk het vermoeden dat de dekking geslaagd is en Saar daadwerkelijk zwanger/drachtig is. We zien allerlei gedragsveranderingen bij Saar, maar we spreken het nog niet officieel uit, we moeten nog even geduld hebben.
23 november 2017
Ach, Saar mag best EXTRA verwend worden….
27 november 2017, 28 dagen
Even shoppen met baasje.
Eindelijk is het dan 28 november 2017, YESSSSS we mogen naar de dierenkliniek voor de ECHO! Wat ongelooflijk SPANNEND!
Saar was ietsje afgevallen (22,4 kg). Ze moest op haar rug op de tafel liggen, haar buik werd ietsje kaal geschoren, gel erop en ja hoor. Saar is echt drachtig! WOUW! De dierenarts heeft 4 hartjes kunnen horen, misschien zit er nog 1 verstopt, zei ze. Stiekem had ik gehoopt op iets meer pups, maar ach, 4 ook helemaal goed (en zeker voor de eerste keer). Joepie, wat zijn we blij! Saar haar uitgerekende datum is 1 januari 2018, nou ja, wat een geweldig begin van het nieuwe jaar.
30 november 2017
Even lekker uitwaaien in de duinen.
2 december 2017
Gezellig pakjesavond vieren met de familie.
5 december 2017
Rondje om…
Saar wil haar brokken niet eten, dus neem ik haar brokken mee naar buiten en geef ze als een soort van beloning. Op die manier krijgt ze toch alles binnen.
6 december 2017
Zwanger, maar toch nog even spelen met Kira. Ik dacht rent ze nu zo op een border collie af? Meestal loopt ze border collies straal voorbij, geen klik op de een of andere manier. Maar het was Kira, tja er zijn uitzonderingen! Na het spelen heeft Saar een half uur liggen hijgen van de inspanning, maar het was het waard!
8 december 2017
Vandaag werd de werpkist gebracht. Werpkist? Vroeger ging de hond toch gewoon in een doos bevallen met wat kranten? Jaaaaaa, tegenwoordig gebeurd dat dus in een werpkist met een speciaal vetbed (zijn er gelukkig in het paars en roze) en doodligstangen (klinkt eng, maar dat is ter voorkoming dat Saar op de pasgeboren pups gaat liggen). Er staat in “de boekjes” dat je de kist in week 7 neer moet zetten, zodat de moederhond aan de kist kan wennen…..nou dan doen we dat toch!
Saar en haar “dentastickfetisj”
9 december 2017
Even moppen vertellen tegen Nova, altijd lachen….
13 december 2017
Saar mag nu eten voor 5, dus even wat lekkers besteld. Gizzie voelt zich wat verwaarloosd met al die aandacht die naar Saar uitgaat.
15 december 2017
Saar is 3 kilo aangekomen, niet 4 (typefoutje in de strip).Ja ik moet het wel even goed zeggen, want die zwangerschapshormonen…..
18 december 2017
Nog 2 weken te gaan, de pups blijven groeien, Saar haar energie wordt duidelijk minder.
Spannend wordt het nu toch wel……(voor baasje vooral).
Heerlijk knuffelige Saar met een prachtige buik. Wij zeggen nog tegen elkaar: ” Hoe zou ze eruit zien als ze wel 10 pups bij zich draagt?”Temperatuur om 12.15 uur was 37,7 .
30 december 2017
08.30 uur, Saar haar lichaamstemperatuur 37 graden. Temperatuur 0,7 gezakt, dus teken dat de bevalling gaat beginnen. Hier merken we nog niks aan Saar.
9.30 uur Saar keek mij aan, zo van er is nu iets heel vreemds aan de hand in mijn buik! Kijk maar naar haar ogen op de onderstaande foto, deze blik vergeet ik nooit meer. Ik voelde het gewoon in m´n eigen buik, de weeën zijn begonnen……..
Vanaf 11.40 uur veel hijgen.
Lekker knuffelen met Nova om 12.24 uur
En om 18.22 uur wil Saar nog steeds geknuffeld worden.
18.26 uur, Saar gaat alvast een nestje maken voor haar pups. Vooral die kip was heel belangrijk, die werd maar heen en weer gesleept.
20.10 uur, Saar wordt graag geaaid over haar buik.
20.27 uur, wat een prachtige buik heeft ze toch.
23.22 uur, erg hijgen, voor de zekerheid maar even matje op de bank gelegd.
0.20 uur, Saar werd steeds knuffeliger, ze zocht echt steun bij ons.
01.30 uur, Saar kwam op mijn schoot zitten op de bank, helemaal tegen mij aan. Ze begon te persen. Hoe bijzonder is dat, dat je hond in principe haar pup op jouw schoot wil werpen. John heeft haar in de werpkist getild en vervolgens Kai en Nova wakker gemaakt.
02.05 uur wij zitten er klaar voor. Alvast 4 verschillende kleuren bandjes klaar gelegd. Nova zat klaar met de afvinklijst (geslacht, gewicht, kleur bandje, placenta, bijzonderheden).
Om 02.18 uur werd de eerste pup geboren, wat bijzonder! Saar bleef lopen, ik heb de pup opgevangen en aangeboden aan Saar, ze keek me echt zo aan van: ” Wat is dat nou?” Ze had werkelijk geen idee wat ze moest doen. Dus heb ik zelf het vliesje doorgeknipt en de navelstreng afgebonden en vervolgens ook afgeknipt. Het was een reu en hij kreeg een lichtblauw bandje om (Jake).
Hier nog volledig in het vliesje. Saar zit er echt zo bij van, ik weet niet wat ik hier mee moet hoor.
Nu nogmaals Saar laten ruiken, zonder vliesje, om te kijken of ze zelf de navelstreng ging afbijten. Dat deed ze niet, vandaar dat ik het zelf heb afgebonden en doorgeknipt en de placenta weg heb gedaan. Elke pup heeft een eigen placenta.
Het drinken ging gelijk goed en dat liet Saar ook rustig toe. Tot ze weer iets voelde en ging staan en lopen….
02.44 uur werd de tweede pup geboren, ook een reu, gelukkig deed Saar toen alles zelf, schoonlikken, navelstreng doorbijten en placenta opgegeten.
Pup nummer 2 kreeg een rood bandje (Baloo).
Om 02.55 uur kwam pup nummer 3, een teefje, ze kreeg een roze bandje (Nuna). Ik heb alleen even geholpen met het vliesje doorknippen.
Hier is Saar, pup roze aan het schoonlikken. De mannen liggen er heerlijk relaxt bij.
Even knuffelen met Nuna tussendoor. Zo schattig.
Op dit filmpje kun je goed zien hoe de pup nog in het vliesje zit, eerlijk gezegd weet ik niet precies meer welke pup dit is. Ik vermoed of Baloo of Nuna.
En toen was het even rustig…………
Pup nummer 4 werd 3 kwartier na Nuna, om 03.37 uur geboren in stuitligging! Saar had er geen moeite mee, beetje kreunen en ploep daar was pup paars, Suus.
Superblij, 2 reutjes en 2 teefjes en allemaal gezond, maar Saar was nog lang niet klaar…………
Om 03.52 uur werd pup nummer 5 geboren, een teefje, oranje bandje (Pip), Saar heeft alles zelf gedaan, wat waren we blij, toch meer dan 4 pups….
Nu hopen, zowel Fionna als ik hebben gedroomd van 6 pups….
JAAAA om 04.06 uur kwam pup nummer 6, een reu, hij kreeg bandje groen (Gijs), ter wereld, we hebben geholpen met het vliesje doorknippen. Wat waren we blij zeg, 6 gezonde pups!
John z’n maakte de pups wat schoon en legde ze op de weegschaal. Nova noteerde dan alle gegevens en gaf het juiste kleur bandje aan John. Kai was fotograaf en filmmaker.
En ik? Ik zat als bevallingshulpje helemaal onder het bloed en groen vruchtwater een beetje te stralen van trots.
Zo zei Kai, na de geboorte van 6 pups, nu heb ik wel honger! Lust er iemand pizza? Typisch, Kai! In de keuken riep hij: “Wat is ook alweer voorverwarmen?” Kai, ik zit hier in een werpkist, helemaal onder het bloed, was mijn antwoord. En dan toch kom ik eruit en help hem met z’n pizza! John was even de foto’s aan het bekijken, tot Nova riep:” Ik zie nog iets hoor!”
Nee joh, dat is gewoon wat bloed riep ik vanuit de keuken. Nou echt niet! Niet te geloven daar lag dus pup nummer 7! Om 04.12 uur is Angel/Gigi geboren, ze lag onder de staart van Saar, helemaal schoongelikt en zonder placenta, wat een verrassing. Ze kreeg een geel bandje om. Ik maakte me wel iets zorgen om de missende placenta…
Daar ligt ze, tussen Nuna en Gijs in.
Ondertussen gingen we de pizza opeten, tot we Saar weer hoorden persen….
Om 04.40 uur kwam pup nummer 8 (Sandy) ter wereld, John dook dit keer in de werpkist en heeft geholpen met het weghouden van de placenta, te veel placenta’s opeten is ook niet echt goed voor Saar. (echt he? gewoon pizza eten tussendoor, hahaha). Pup nummer 8 kreeg een grijs bandje om.
Zoals je ziet op de foto, blijven de andere pups rustig drinken bij Saar, tijdens de geboorte van hun zusje! De placenta was wel wat groot, misschien zaten er 2 pups in 1 placenta!
Kijk Saar nou toch eens trots kijken, dit is echt 1 van m’n favoriete foto’s. Wat een prachtig moment was dit.
Joepie 8 gezonde pups! Kai&Nova gingen naar bed. John ging Saar uitlaten. Tja, een hond kan gewoon weer een rondje omlopen na een bevallig van 8 pups!
Maar ze wist niet hoe snel ze weer terug moest komen, kijk maar naar onderstaand filmpje, zo mooi! (ik hoop dat het hele filmpje te zien is)
Om 06.30 uur was John van plan even een paar uurtjes te gaan slapen, haha nou mooi niet! Ik hoorde Saar likken en smakken en gaf een schreeuw naar boven:”Er is er nog 1, pak de weegschaal!”
Om 06.43 uur kwam pup nummer 9, een reu (Ollie), hij kreeg een donkerblauw bandje. Hoe is het mogelijk, 2 uur later en kerngezond!
Wat een belevenis, dit vergeten we nooit meer, wat een wonder!
Hier zijn alle wondertjes op een rij:
En dan word je door je buurtjes even naar buiten geroepen………..echt een aaaaahhhh momentje.
Ook de opa´s en oma´s stonden voor de deur met champagne en bloemen. Oliebollen werden verzorgd door de buurtjes.
Natuurlijk kwam Jorna ook nog even op kraamvisite. M´n steun en toeverlaat, die stand by stond tijdens de bevalling en het niet erg vond dat ik haar ´s nachts om 04.00 uur ging appen om te vragen hoe erg het is als je een placenta mist!Wat een mooie afsluiting van 2017: nog even op kraamvisite bij de 9 prachtige pups van Saartje! Dank je wel Martine Houthuyzen-van Hensbergen, dat ik even mocht komen kijken. Saar en jullie hebben het super gedaan, het grote genieten kan beginnen!!
Genieten doen we zeker!
Oudejaarsavond heb ik met Saar en alle pups in de werpkist doorgebracht. Een oudejaarsavond om nooit meer te vergeten! Gelukkig worden de pups doof geboren en hadden ze geen last van het vuurwerk. Saar is gelukkig nooit bang geweest voor vuurwerk.
Hoe het nu verder is gegaan met alle pups?????
Wordt vervolgd……
