Ik was heel benieuwd hoe Suus zou reageren op Saar haar dracht, de bevalling en uiteraard op de pups.

En ook andersom, hoe reageert Saar op Suus als de pups er zijn.

Gedurende Saar haar dracht hield Suus al rekening met Saar en Saar gaf duidelijk aan als het genoeg was en ze geen zin had om te spelen.

Tijdens de weeën van Saar, was Suus heel rustig, naarmate de weeën heftiger werden deed Suus gewoon mee. Synchroonhijgen? Ja hoor, dat kunnen ze!

Suus week niet van Saar haar zijde, tijdens de weeën.

Hier kwamen de weeën van Saar wat meer op gang.

Enkele minuten voor de eerste pup werd geboren dacht Suus ik ga maar even op de voet van de baas liggen, ze heeft het vast ook zwaar!

Ik had nog wel gedacht dat Suus tijdens de bevalling extra aandacht zou gaan vragen. Maar echt, ze voelt het goed aan en bleef op gepaste afstand. We mochten van Saar de pasgeboren pups zelfs even aan Suus laten ruiken. We hebben haar echt betrokken bij de bevalling. Ze was naar mijn idee erg onder de indruk van het hele gebeuren.

Uiteraard had Suus zich ook goed ingelezen over wat er allemaal ging gebeuren.

Suus met zusje geel.

Suus komt wel kijken maar gaat de werpkist niet in.

Dit is een ideaal plekje om de kraamkamer vanuit een veilige afstand te bekijken.

Als Saar even een plasje gaat doen buiten, past grote zus even op het kleine grut.

De foto’s zeggen genoeg, Suus is een geweldige dochter en een kei van een grote zus. En onze schattige grote pup.